Hadron vertrekt vanuit de visie dat de hulpverlening zich per definitie richt op de jongere en de leefomgeving. Deze maken deel uit van een breed en betekenisvol (psychosociaal) systeem, een ongelimiteerd netwerk van beïnvloedingswisselwerkingen. Het is in deze brede context dat ook het gezin ingebed is, als een interactieve schakel.
Onze begeleiding wil zich – uitgaande van de jongere - voornamelijk richten op de concrete thuiscontext en wil die benaderen vanuit een systeemtheoretische en oplossingsgerichte invalshoek.
Contextgericht werken is niet zomaar een optie. Het is een essentiële pijler van de werking, een niet vrijblijvende manier van kijken en denken voor alle medewerkers. Daarbij spelen principes als een overtuig(en)de participatieve benadering, een samenwerkingsmodel eerder dan een deskundigheidsmodel, het volgehouden geloof in de waarde van verbondenheid, de onverbreekbare band tussen ouders en kinderen… een doorslaggevende rol.
Met ons allen proberen we ertoe bij te dragen dat mensen terug op een behoorlijke manier hun leven op elkaar leren afstemmen. We proberen een tolk te zijn die overbrengt dat ze hoe dan ook veel voor elkaar betekenen. We streven ernaar mensen opnieuw greep te laten krijgen op de dingen, waardoor ze weer voeling krijgen met het iets te betekenen hebben.